Szwajcaria po polsku: Warszawa - Wrocław - Bamberg

czwartek, 1 stycznia 2009

Warszawa - Wrocław - Bamberg - Zurich

Korzystając z nieocenionej uprzejmości moich rodziców trasę tę pokonałem samochodem. Poza wzbogacaniem życia rodzinnego miało to również umożliwić mi zabranie ze sobą rozsądnej części mojego dobytku. Jak łatwo w sumie się domyślić, skończyło się za to dziką orgią pakunkową i wyprodukowaniem ilości bagaży, której na pierwszy rzut oka nie przeniosłaby karawana słoni... Koniec końców wystarczył jednak jeden Citroen C5 - szacunek dla panów i pań inżynierów z PSA. Widok bagażnika po załadowaniu zasługiwał na uwiecznienie:

Innym przyjemnym aspektem podróży było jej niezbyt wysilone tempo, dzięki czemu udało się spędzić trochę czasu (i noc) w obu środkowych miastach wymienionych w tytule. W pierwszej kolejności, po kilku godzinach turlania się po, pustych na szczęście (w końcu był drugi dzień Świąt), polskich trasach przelotowych powitaliśmy stolicę Dolnego Śląska, która trzeba przyznać prezentuje się okazale. Zarówno nocą...:

...jak i w dzień:

Drugim przystankiem był Bamberg, średniowieczne frankońskie miasto, które zrobiło karierę najpierw na handlu bursztynem, a później jako centrum intelektualne. Po tym pierwszym pozostała piękna i rozległa starówka (praktycznie nietknięta przez wojnę), zaś po tym drugim długa lista sławnych mieszkańców (min. Hegel) i uniwersytet, z którym wciąż związane jest ok. 25% populacji. Efektem ubocznym akademickiego charakteru jest imponująca liczba przeróżnych knajp, barów i restauracji. Dodajmy do tego 7 lokalnych browarów, warzących unikalne wędzone piwo ("Rauchbier") i łatwo zrozumieć, dlaczego akurat tam się zatrzymaliśmy. Gorąco polecam! Idźcie szczególnie do "Zum Domreiter" i zamówcie Zwiebelfleisch wraz z obowiązkowym kuflem Schlaenkerla - niebo w gębie...